Klimduin en plein zijn leeg. Alleen de SchoK-vlag in de verte maakt duidelijk dat hier vanaf morgen iets gaat gebeuren.
Nog even een lange lat kopen bij de lokale bouwmarkt, en ik kan aan de slag.
Steeds de lat 65 centimeter verschoven neerleggen, goed kijken of de lijnen overeenkomen met de buiging van het plaveisel, en weer één lange en vier of vijf korte strepen plakken. Twee uur lang knielend en gebukt werken. Gelukkig moet ik mijn arbeid regelmatig onderbreken om uitleg te geven aan nieuwsgierige voorbijgangers. Krijgt mijn rug ook een momentje rust.
Tegen 16:00 ligt het rasterwerk van de baan er mooi bij. Nu eerst even zitten...
Door naar een belangrijke vraag